روزنامه گاردین چاپ لندن در سرمقاله روز ۵ شنبه خود مطلبی را در مورد تقابل کرزی با امریکا روی امضای سند امنیتی به نشر رسانده است.
به گزارش انصار به نقل از آوا، گاردین نوشته است که کرزی از ۱۲ سال روابط پرخم و پیچ با امریکا، آموخته است که چگونه در برابر امریکا بایستد و امریکائی ها را مجازات کند.
در حالی که اقدام اخیر رئیس جمهور کرزی برای تاخیر در امضای قرارداد امنیتی خیلی زشت مینماید؛ اما در عقب عملکرد وی حکایتی نهفته است. تنش در روابط میان دو کشور چیز تازه ای نیست و اقدام اخیر کرزی در واقع پیامد راهکار نادرست سیاسی و نظامی امریکا بوده که با او و مردم اش همواره حاشیه ای برخورد کرده است؛ پس در حالی که کرزی به یک درد سر تبدیل شده است؛ اما پافشاری های وی بدون منطق نیست.
در بخشی از سرمقاله گاردین آمده است که مقامات امریکائی ادعا دارند که طالبان مسؤول بیشترین تلفات ملکی در افغانستان اند؛ اما افزایش تعداد نیروهای جنگی امریکائی و افزایش عملیات نظامی آنها نیز موجب کشتار تعداد زیادی از افغان ها شده است. ایالات متحده طرح استراتژی نظامی برای افغانستان و فراهم آوری وسایل تاکتیکی برای تحقق این استراتژی را در محور توجه خود قرار داد؛ اما هیچگونه راهکار سیاسی را برای رفع پیامدهای این استراتژی در نظر نگرفت. امریکائی ها نتوانستند قناعت کرزی را حاصل نمایند؛ بنابراین تلاش کردند با او روزگذرانی کنند و یا او را نادیده بگیرند.
این روزنامه میافزاید که در نهایت، واضح شد که امریکا افغانستان را فقط از دریچه کوچک مبارزه با تروریزم مینگرد و یگانه نگرانی اش از بین بردن پناهگاه های القاعده و تروریست هاست. اوباما در سخنرانی سال ۲۰۰۹ خود به صراحت اعلام کرد که آنها تنها به خاطر افغانستان در این کشور حضور ندارند؛ بلکه به خاطر تحکیم منافع امنیتی امریکا حضور دارند.
گاردین همچنین مینویسد که این ذهنیت و برداشت به گونه آشکار امنیت امریکائی ها را بر امنیت افغان ها ترجیح می داد. حتی به خاطر تامین امنیت کشور شان، امریکائی ها امنیت افغانستان را به خطر انداختند. به همین دلیل اداره رئیس جمهور اوباما راهکار سیاسی ای را که از مذاکرات با طالبان متصور بود کنار گذاشت و در بدل گزینه های نظامی را ترجیح داد.
در بخش دیگر سرمقاله گاردین چنین آمده است:کرزی به این باور است که بار اصلی مبارزه با تروریزم را مردم افغانستان به شانه کشیده اند. کرزی می گوید پس از آنکه القاعده از افغانستان در سال ۲۰۰۱ رانده شد، کشورش دیگر پناهگاه تروریست ها نیست. او استدلال می کند که جنگ با تروریزم در خانه ها و قریه های افغانستان نیست. این استدلال کرزی یک حقیقت تلخ را ثابت میسازد که سیاستگذاران امریکائی همواره نادیده گرفته اند؛ بنابرین، خط سرخی که کرزی برای امریکائی ها کشیده است و آن داخل نشدن به خانه های افغان هاست، منطق دارد.
گاردین همچنین میپرسد که چرا کرزی این بازی خطرناک را به راه انداخته است؟ و میافزاید که کرزی به این باور است که امریکا شاید هیچگاه افغانستان را ترک نخواهد کرد و اظهارات امریکائی ها دیگر برایش مهم نیست؛ چون او حالا اعتمادش به ایالات متحده را از دست داده است.
این مقاله در نتیجه مینویسد که با درنظرداشت همه این حقایق و پیشینه ناخوشایند روابط دو کشور، امضای این سند شاید در کوتاه مدت بتواند از عواقب ناگوار در برابر افغانستان جلوگیری کند؛ اما این امیدواری که این سند موجب پایان جنگ چندین دهه ای در افغانستان شود خیلی اندک است؛ بنابراین، در حالی که کرزی موقف اش را شدید ساخته و در یک تقابل جدی با امریکا قرار گرفته است، رهبران و مقامات امریکائی نیز باید سر در گریبان کرده و یکبار دیگر خود را در آیینه حقایق ببینند و ملامتی را بر دوش یک جانب نیاندازند.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1384
مارشال محمد قسیم فهیم به جمع یاران و همسنگرانش شهیدش پیوست
